താലി

ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ദ്രാവിഡരായിരുന്നു ആദ്യമായി താലി ധാരണം ആരംഭിച്ചത്. താലി സ്ത്രീയുടെ ദാമ്പത്യജീവിതത്തിന്റെ ദർശനീയമായ പ്രതീകമാണെന്ന് പല സംസ്‌കാരങ്ങളും കരുതുന്നു.

പുരുഷനും-സ്ത്രീയും ഒരുമിച്ച് ആത്മീയമായും ശാരീരികമായും ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതിന്റെ ചിഹ്നമായാണ് താലി ഉപയോഗിക്കുന്നത്.

താലി സ്ത്രീയുടെ വിവാഹിതയായ സ്ഥിതി മറ്റുള്ളവർക്ക് അറിയിക്കാനും ഉപയോഗിക്കുന്നു.

ആലിലയുടെ ആകൃതിയിലുള്ള താലി ഒരു ത്രികോണത്തിന്റെ പരിഷ്കൃത രൂപമാണ്. താലിത്തുമ്പില് ബ്രഹ്മാവും, താലിമദ്ധ്യത്തില്‍ വിഷ്ണുവും, താലിമൂലത്തില്

മഹേശ്വരനും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. ഇതിന്റെ ചരട് മൂന്നു ഗുണങ്ങളുടെ ( സത്വം, രജസ്സ്, തമസ്സ് ) പ്രതീകമാണ്. താലിയുടെ കെട്ടില് (കൊളുത്ത്) സര്വ്വലോകത്തിനും ആധാരമായ മഹാമായാശക്തി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നു. കഴുത്ത് എന്നത് പ്രാണസ്ഥാനമാണ്. അപ്പോള് പ്രാണസ്ഥാനത്തെ വലയം ചെയ്യുന്ന മൂന്നു ഗുണങ്ങളും (ചരട്), ത്രിമൂര്ത്തികളും (താലി), മായാശക്തിയും (കെട്ട്) ഒന്നിച്ചു ചേരുമ്പോള് താലിച്ചരട് പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സ്വരൂപമായി മാറുന്നു. ഈ താലിച്ചരടിനെ ബന്ധിച്ചയാള് ജീവാത്മാവിനെ ബന്ധിക്കുന്ന പരമാത്മാവിനു

തുല്യമാകയാല് സ്ത്രീ ഇവിടെ ജീവാത്മാവായും പുരുഷന് പരമാത്മാവായും ഗണിക്കപ്പെടുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് സ്ത്രീയുടെ സംരക്ഷണം പുരുഷനില് നിക്ഷിപ്തമായിരിക്കുന്നത്.

താലി ആദ്യം സംസ്‌കൃതത്തിൽ "മംഗല്യ സൂത്രം" എന്നാണറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്, അതായത് "മംഗളം കൊണ്ടുവരുന്ന ദാരുവസ്ത്രം" (auspicious thread). താലി മംഗല്യസൂത്രമാണ്. മംഗളത്തിൽ

നിന്നും മാംഗല്യം (വിവാഹം) എന്നർത്ഥമുണ്ടായി. സൂത്രമെന്നാൽ ചരട് എന്നർത്ഥം. പ്രാചീന ഭാരതീയ സംസ്കാരത്തിൽ താലി ഒരു സംരക്ഷണ ചിഹ്നം ആയിരുന്നു.

താലിക്ക് കീഴാനെല്ലി, കുടപ്പന, നിലപ്പന, താമ്രവല്ലി, ശിവൻ, താക്കോൽ എന്നീ അർത്ഥങ്ങളും താലി (സ്ഥാലി) എന്നതിന് പാത്രം എന്ന അർത്ഥവും സംസ്കൃത ഭാഷയിൽ കാണുന്നു.

പുരുഷനാൽ ഒരു സ്ത്രീയുടെ കഴുത്തില് ചരടു കെട്ടുമ്പോള്

ധാരണാബലമനുസരിച്ച് ചരടു കെട്ടിയ

ആളും കെട്ടപ്പെട്ടവരും പരസ്പരം ബന്ധിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് അർഥം. അതോടെ സ്ത്രീ, തന്നെ ചരടു കെട്ടിയ ആളോട് വിധേയപ്പെട്ടുപോകുന്നു. ഇതിന്റെ ഒരറ്റത്ത് ഒരു കെട്ട് ( കൊളുത്ത് ) ഉണ്ട്. അതിനു മുന്നില് സ്വർണ്ണത്തിൽ നിർമ്മിച്ച ഒരു താലി ഉണ്ടായിരിക്കും. 

താലി ധരിച്ചിരിക്കുന്ന സ്ത്രീയെ തനിയ്ക്ക് മാത്രമായി പരിരക്ഷിക്കാനുള്ള ഉദ്ദേശവും ഭർത്താവിന്റെ പ്രതിബദ്ധതയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

മംഗല്യ സൂത്രം ഒരു പ്രത്യേക ചുവന്ന നൂലിൽ കെട്ടിയായിരുന്നു ആദ്യം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. ചുവപ്പ് നിറം ശുദ്ധിയേയും അനുകൂലമായ ഊർജ്ജങ്ങളെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

 താലിയുടെ രൂപകൽപ്പനയും ആചാരങ്ങളും പ്രദേശികാനുസരണമായി വൈവിധ്യങ്ങൾ കാണിക്കുന്നു.

പ്രധാന തരം മംഗല്യ സൂത്രങ്ങൾ-

1. ഹിന്ദു പാരമ്പര്യ താലി:

പുഡ്‌താലി/തെയിത്താലി: തമിഴ് നാട്ടിലും കേരളത്തിലും കാണപ്പെടുന്ന സാംസ്കാരിക താലി.

കാസുതാലി: സ്വർണ്ണ നാണയങ്ങളിൽ രൂപപ്പെടുത്തിയ താലി.

എലേ താലി: ചെറുതും ലളിതവുമായ ഡിസൈനുകൾ.

മൂക്കുറി താലി: മൂന്ന് ചെറിയ അടയാളങ്ങളോട് കൂടിയ താലി.

2. ക്രിസ്ത്യൻ പാരമ്പര്യ താലി-

മിന്നു: കേരളത്തിലെ സിറിയൻ ക്രിസ്ത്യൻ പെൺകുട്ടികൾക്ക് താലിയുടെ പകരമായി ധരിക്കുന്നു.

ഇതിന് ഇരട്ട പൈരകൾ അടങ്ങിയ സവിശേഷ രൂപകൽപ്പനയുണ്ട്.

3. ഇസ്ലാമിക സങ്കേതം:

താലി പരമ്പരാഗതമല്ലെങ്കിലും ചില മേഖലയിലെ മുസ്ലിം പരമ്പരാഗതങ്ങളിൽ സ്വർണവളകളോ മാലകളോ താലി പോലെ കാണപ്പെടുന്നു.

4. ദക്ഷിണേന്ത്യൻ പാരമ്പര്യ താലികൾ:

മാങ്ങമല താലി: മാങ്ങയുടെ രൂപത്തിലുള്ള താലി, കൃഷ്ണപൂരം, തമിഴ്‌നാട് തുടങ്ങിയ ഇടങ്ങളിൽ പ്രസിദ്ധമാണ്.

ചിറുതാലി: മീൻ, പൂവ്, കുറി തുടങ്ങിയ അടയാളങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

സർവപൂ താലി: കേരളത്തിലെ ചില വൈദ്യർ കുടുംബങ്ങളിലെ പ്രത്യേക രൂപകൽപ്പന.

5. പൗരാണിക-ആഭരണ താലി:

ചിലർ താലിയിൽ ദേവതാ ചിത്രങ്ങളോ ശ്ലോക ചിഹ്നങ്ങളോ ഉൾപ്പെടുത്താറുണ്ട്.

ഉദാഹരണം: ശിവ-ശക്തി താലി, ഉമാമഹേശ്വര താലി.

6. സാമുദായിക വൈവിധ്യം:

നാഗ താലി: ചില നാഗ വർഗ കുടുംബങ്ങളിൽ നാഗത്തിന്റെ രൂപത്തിലുള്ള താലി.

ബിദാരി താലി: കര്‍ണാടക സമുദായങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന സവിശേഷത.

നോർത്ത് ഇന്ത്യയിലേ മംഗല്യസൂത്രം (മംഗ്ലസൂത്രം)-

നോർത്ത് ഇന്ത്യയിൽ ഇത് സാധാരണയായി ഒരു കിണുക്കുമാല ആയി കാണപ്പെടുന്നു.

ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ മംഗല്യസൂത്രം ധരിക്കുന്നത് സ്ത്രീയുടെ ദീർഘായുസ്സ്, സംരക്ഷണം എന്നിവയ്ക്കുള്ള പ്രതീകമായി കണക്കാക്കുന്നു.

എന്നാൽ നോർത്ത് ഇന്ത്യയിൽ ഇത് പ്രധാനമായും അളങ്കാര വസ്തു ആയിയാണ് കാണപ്പെടുന്നത് 

നോർത്ത് ഇന്ത്യയിലെ ചില സമൂഹങ്ങളിൽ മംഗ്ലസൂത്രം തന്നെ പതിവായില്ല. അതിന് പകരം സിംധൂർ (തലയിൽ ചുവപ്പ് പൊടി) അല്ലെങ്കിൽ ചൂഡാമണി (മാങ്ങളിക ചൂര) ആണ് വിവാഹത്തിന്റെ പ്രധാന ചിഹ്നം.