സബ്‌റ്റിൽ അഥവാ സൂക്ഷ്മ ശരീരം

മനുഷ്യന്റെ ശരീരത്തെ കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള ധാരണകൾ വെറും ഭൗതികശരീരത്തിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നില്ല. പ്രാചീന ഭാരതീയ ജ്ഞാനപാരമ്പര്യം മൂന്നു തരത്തിൽ ശരീരങ്ങളെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു: ഭൗതികശരീരം (സ്ഥൂല ശരീരം/സമ്മിശ്ര ദേഹം) സൂക്ഷ്മശരീരം/ലിംഗ ദേഹം, കാരണശരീരം.

സ്ഥൂല ശരീരം- 

വേദാന്ത പ്രകാരം മനുഷ്യ ശരീരം മൂന്ന് നിലകളിൽ ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു: സ്ഥൂല ശരീരം (സമ്മിശ്ര ദേഹം), സൂക്ഷ്മ ശരീരം (ലിംഗ ദേഹം), കാരണ ശരീരം.

1. സ്ഥൂല ശരീരം (സമ്മിശ്ര ദേഹം)

ഘടകങ്ങൾ: അഞ്ച് മഹാഭൂതങ്ങൾ — ഭൂമി, ജലം, അഗ്‌നി, വായു, ആകാശം.

ഇന്ദ്രിയങ്ങൾ:

ജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങൾ:

1. കണ്ണുകൾ (ചക്ഷുസ്) — ദർശനം.

2. നാവ് (ജിഹ്വാ) — രസം.

3. മൂക്ക് (നാസികാ) — ഗന്ധം.

4. ചെവി (ശോത്രം) — ശ്രവണം.

5. ത്വക് — സ്പർശം.

കർമ്മേന്ദ്രിയങ്ങൾ:

1. കൈകൾ — പകർച്ച.

2. പാദങ്ങൾ — സഞ്ചാരം.

3. വാക്ക് — സംസാരം.

4. പായു — മലബന്ധം.

5. ഉപസ്ഥം — സൃഷ്ടി.

2. സൂക്ഷ്മ ശരീരം (ലിംഗ ദേഹം)

ഘടകങ്ങൾ: പഞ്ചതന്മാത്രകൾ, പ്രാണ, മനസ്, ബുദ്ധി, ചിത്തം, അഹങ്കാരം.

പ്രധാന ഭാഗങ്ങൾ:

മനസ്സ്: വിശ്വാസം, സംശയം, ആഗ്രഹങ്ങൾ.

ബുദ്ധി: വിവേകവും തീരുമാനം എടുക്കുന്നതും.

അഹങ്കാരം: ‘ഞാൻ’ ഭാവം.

പ്രാണ: ജീവശക്തി — പ്രാണ, അപാന, വ്യാന, ഉദാന, സമാന എന്നീ അഞ്ചു രൂപത്തിൽ.

3. കാരണ ശരീരം

ഘടകം: അവിദ്യ (അജ്ഞാനം) — കാരണ രൂപത്തിലുള്ള ആത്മാവിന്റെ ആവരണം.

സ്വഭാവം: അനന്തസംസാരത്തെ തുടരാൻ കാരണമായതു, പൂർവ്വകർമങ്ങളുടെ സഞ്ചയം.

ശരീരത്തിന്റെ നിർമ്മാണം പ്രകൃതിയാൽ സംഭവിക്കുന്നു, അതിൽ മൂലപ്രകൃതി (സത്വ രജസ് തമോ ഗുണങ്ങളുടെ സാമ്യാവസ്ഥ) യിൽ നിന്നും ആദ്യമേ ബുദ്ധിതത്വം പ്രകടമാക്കുന്നു. ബുദ്ധിയിൽ നിന്നും അഹങ്കാരം (അസ്തിത്വ ബോധം) അഹങ്കാരത്തിൽ നിന്നും അഞ്ചു ജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങളും ( ചക്ഷുസ്/കണ്ണുകൾ, ജിഹ്വാ/നാവ്, നാസികാ/മൂക്ക്, ശോത്രം/ചെവി, ത്വക്) മനസ്സും അഞ്ചു കർമ്മേന്ദ്രിയങ്ങളും ( കൈകൾ, പാദങ്ങൾ, വാക്ക്, പായു, ഉപസ്ഥം) ഉണ്ടാകുന്നു . ശരീരത്തിന്റെ നിർമ്മാണം സൂക്ഷ്മ ശരീരം സ്ഥൂല ശരീരം എന്നീ രണ്ടു ഭാഗങ്ങൾ ബന്ധിച്ച നിലയിലാണ്.

ബുദ്ധി, അഹങ്കാരം, മനസ്സ്, ജ്ഞാനേന്ദ്രിയങ്ങൾ എന്നിവയടങ്ങിയതാണ് സൂക്ഷ്മ ശരീരം. സൃഷ്ടിയുടെ ആരംഭത്തിൽ തന്നെ സൂക്ഷ്മ ശരീരം ആത്മാവിനോടൊപ്പം യാത്രയാരംഭിക്കുന്നു. സൃഷ്ടി കാലാവസാനം വരെ അഥവാ സൃഷ്ടികാലം മുഴുവൻ (432 കോടി വർഷം) ജീവാത്മാവ് സൂക്ഷ്മ ശരീരത്തോടൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഏതെങ്കിലും ജന്മത്തിൽ ജീവാത്മാവിന് മുക്തി ലഭിച്ചാൽ സൂക്ഷ്മ ശരീരം പ്രകൃതിയിൽ ലയിക്കുന്നു.

അഞ്ച് കർമ്മേന്ദ്രിയങ്ങൾ അടങ്ങിയ പഞ്ചഭൗതികമായ ഭാഗത്തെ സ്ഥൂല ശരീരം എന്നു പറയുന്നു.

സൂക്ഷ്മശരീരം മനുഷ്യന്റെ ആന്തരിക പ്രപഞ്ചമായ മനസ്സ്, ബുദ്ധി, അഹങ്കാരം, പ്രാണാ ശക്തി എന്നിവയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. ഭൗതികശരീരം നശിച്ചാലും സൂക്ഷ്മശരീരം നിലനിൽക്കും, കാരണം ഇത് ആത്മാവിന്റെ വാസസ്ഥലമാണ്. മനസ്സിന്റെ ആകാംക്ഷകളും, ബുദ്ധിയുടെ വിവേകവും, അഹങ്കാരത്തിന്റെ തിരിച്ചറിവുകളും, പ്രാണയുടെ ജീവനാദികളുമൊക്കെ സൂക്ഷ്മശരീരത്തിലൂടെ പ്രവഹിക്കുന്നു.

സൂക്ഷ്മശരീരം ചക്രങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഏഴു പ്രധാന ഊർജകേന്ദ്രങ്ങളാൽ സമ്പന്നമാണ് — മൂലാധാര, സ്വാധിഷ്ഠാന, മണിപൂർ, അനാഹത, വിശുദ്ധി, ആജ്ഞാ, സഹസ്രാര. ഈ ചക്രങ്ങൾ ഇഡ, പിംഗല, സുഷുമ്ന എന്നീ പ്രധാന നാഡികൾ വഴി പ്രാണശക്തി പ്രചരിപ്പിക്കുന്നു.

കുണ്ഡലിനി ശക്തി — മൂലാധാര ചക്രത്തിൽ നിദ്രാവസ്ഥയിൽ കിടക്കുന്ന ഈ ശക്തിയുടെ ഉണർവ് സൂക്ഷ്മശരീരം പരമോന്നത ബോധസാന്നിധ്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. ചക്രധ്യാനം, പ്രാണായാമം, ധ്യാനം എന്നിവയിലൂടെ കുണ്ഡലിനി ശക്തിയെ ഉണർത്താനാകും.

മരണം, പുനർജന്മം, സൂക്ഷ്മശരീരം -

മരണം വെറും ഭൗതികശരീരത്തിന്റെ നാശം മാത്രമാണെന്നു വിശ്വാസം പ്രാചീന ഇന്ത്യയുടെ അടിസ്ഥാന തത്വമാണ്. സൂക്ഷ്മശരീരം ഭൗതികശരീരം ത്യജിച്ച ശേഷം പരിണാമകരമായി പുനർജന്മം പ്രാപിക്കുന്നു. കര്മ്മഫലങ്ങൾ, വാസനകൾ, സാംസ്കാരങ്ങൾ എന്നിവ സൂക്ഷ്മശരീരത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. ഭഗവത് ഗീത ഇതിനെ "വസ്ത്രം മാറ്റുന്ന പോലെ ആത്മാവും ശരീരം മാറ്റുന്നു" എന്നദിവസ്തിരിക്കുന്നു.

സൂക്ഷ്മശരീരം ശുദ്ധീകരിക്കാൻ മാർഗങ്ങൾ

1. പ്രാണായാമം: പ്രാണശക്തിയെ മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും നാഡികൾ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

2. ധ്യാനം: മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കുകയും ചക്രങ്ങൾ സജ്ജീവമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

3. മന്ത്രജപം: ആത്മശുദ്ധി വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും പ്രാണത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

4. സേവയും സത്യവും: പരമാർഥ ബോധത്തെ ഉണർത്തും.

സൂക്ഷ്മശരീരത്തിൻറെ പ്രാധാന്യം -

സൂക്ഷ്മശരീരം ഭയങ്ങളെയും മോഹങ്ങളെയും കടന്നുപോകാൻ സഹായിക്കുന്നു. ആന്തരിക ബോധത്തിന്റെ ആഴം മനസ്സ് ശാന്തമാക്കുകയും സത്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യും. സൂക്ഷ്മശരീരത്തെ സംബന്ധിച്ചുള്ള ധാരണയില്ലാത്തവർ ഭൗതിക ലോകത്തിന്റെ പാശങ്ങളിലകപ്പെട്ടു ഭയപ്പെടുകയും ദുരിതപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.

സൂക്ഷ്മശരീരം ഭൗതികശരീരത്തേക്കാൾ അർത്ഥവത്താണ്, കാരണം അത് ആത്മാവിന്റെ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാണ്. ഭൗതിക ലാഭനഷ്ടങ്ങൾക്ക് അപ്പുറം സത്യസന്ധമായ ജീവിക്കാൻ ഈ ജ്ഞാനം ഒരു ദീപസ്തംഭംപോലെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു.

സൂക്ഷ്മശരീരത്തിന്റെ ആത്മവിദ്യയെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ഗഹനമായ പാഠം മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ, വ്യക്തി ഭൗതികലോകത്തിന്റെ പരിധികൾക്കപ്പുറം ആന്തരിക ശാന്തിയും സത്യവും കണ്ടെത്താൻ തുടങ്ങിയേക്കാം. സത്യത്തിൽ നിലകൊള്ളുമ്പോൾ, ഭയങ്ങൾക്ക്, ആശങ്കകൾക്ക് സ്ഥാനം ഇല്ല. ആത്മജ്ഞാനം പ്രാപിച്ചാൽ തന്നെ, സൂക്ഷ്മശരീരത്തിന്റെ രഹസ്യങ്ങളെയും അതിലെ പരമസത്യത്തെയും അനുഭവിക്കാനാകുമെന്നതിൽ സംശയമില്ല.

ഈ മൂന്നു ശരീരങ്ങളും സഹജമായുള്ളതുകൊണ്ട് തന്നെ, ആത്മജ്ഞാനം നേടിയാൽ മാത്രമേ മോക്ഷം സാദ്ധ്യമാകൂ. മംഗലചരണങ്ങളിലൂടെ ആധ്യാത്മിക യാത്ര തുടരുമ്പോൾ ഈ ശരീര തത്ത്വങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കുന്നത് സഹായകരമാണ്.